Հովհաննես Մկրտչյան

пятница, 1 ноября 2013 г.

Աֆորիզմներ ագահության մասին



Ագահ մարդը սեղան նստելիս ջանում է ինքն իրենից շատ ուտել:

Ագահ մարդու ընկերները լինում են, չեն լինում:

Ագահ մարդու համար հասարակածը իր որովայնի շրջագիծն է:

Ագահ մարդն ու իր ագահությունը այնքան անկուշտ են, որ իրար ձեռքից էլ են պատառ փախցնում:

Ագահությունը մարդուն գցում է բոլոր գահերից:

Այնքան է մեծանում ագահ մարդու որովայնը, որ նա չի տեսնում շրջապատողների արհամարհանքը:

Բացեցիր ագահությանդ դուռը` այլ դռնով քեզանից կփախչի առաքինությունդ:

Ագահ մարդու ստամոքսը աչքերի մեջ է` դրանք էլ ծակ են:

Ագահ մարդու միակ ընկերը ագահությունն է:

Ագահությունը կապում է մարդու աչքերը և բացում բերանը:

0 коммент.:

Отправить комментарий

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More

 
Դեպի վեր